Maak kennis met Ruby!

Van prijswinnend architect tot verbinder op buurtniveau: Ruby is sinds kort gestart als senior adviseur bij STIPO. In haar werk, én daarbuiten, draait alles om verbinden. Of, zoals ze het zelf noemt: weefselen. Een gesprek over paden die samenkomen, menselijke complexiteit en een dochter die een briljant woord bedacht.

Zullen we bij het begin maar beginnen? Wie is Ruby en hoe ben je hier terecht gekomen? 
“Ik ben moeder van een dochter van 13 – dat is altijd het eerste wat ik noem. Ik ben verder opgeleid als architect aan de TU Delft en begon mijn carrière bij organisaties zoals MVRDV en West 8. Na een paar jaar koos ik toch mijn eigen pad: op m’n 26e begon ik toen m’n eigen bureau. Twintig jaar lang heb ik mooie gebouwen ontworpen, prijzen gewonnen… maar altijd klein gebleven. Eén tot drie medewerkers max. Zo kon ik veel doen met weinig mensen.”

Dat klinkt fijn.
“Was het ook! Tot corona eigenlijk. Twee opdrachten vielen weg. Mijn dochter was thuis, groep 5. Alles viel stil. Ik besloot een opleiding tot schoolleider te doen – niet om schooldirecteur te worden, maar om dichter bij de mensen te komen.

Toch werd ik uiteindelijk wél tijdelijk schooldirecteur. En daar kwam ik erachter: onderwijs is circulair. Het stopt nooit. Terwijl ik als ontwerper lineair denk: van A naar B. Met een duidelijk doel. En dat miste ik.”

En toen?
“De ervaring om meer met mensen te werken is me wel heel erg bevallen. Na een periode in het onderwijs werkte ik mee aan het curriculum van een VMBO Techschool, begeleidde ik projecten in het Hamelkwartier in Amsterdam en richtte ik buurtcoalities op.

Amsterdam, bijvoorbeeld, wil bewoners zeggenschap geven, maar weet niet goed hoe. Ik dacht: die zeggenschap moet op buurtniveau. Dáár weten mensen wie er wonen, wat er speelt. Zo ontstonden buurtcoalities waarin bewoners, ondernemers, gemeenten en coöperaties samen aan een actieplan werken.”

Hoe deed je dat dan precies?
“Door iets te doen wat ik weefselen noem. Het verbindende werk wat ik voor buurten deed, deed me denken aan iets groters. Ik dacht: dit is wat ik altijd al heb gedaan. Als architect ook al. Mensen, belangen, perspectieven aan elkaar weven. Daarom heet mijn eigen bureau ook De Weefselarij – een woord bedacht door mijn dochter.”

Weefselen. Dat klinkt mooi. Kun je daar wat meer over vertellen?
“Hier bij STIPO ga ik aan de slag als senior adviseur – maar ook hier zou ik het nog steeds liever weefselaar willen noemen. Want dat is wat ik doe: mensen samenbrengen die over hun eigen schaduw heen moeten stappen om iets nieuws mogelijk te maken. Ik raak ook niet perse geïnspireerd door boeken of series. Ik ben iemand die verbanden legt tussen ogenschijnlijk ongerelateerde dingen. Zoals een restaurantgordijn in Tokio of een mislukte poging om iets te maken. Daarin ontstaat iets nieuws.

De menselijke geest fascineert me dan ook mateloos. Waarom doet iemand wat hij doet? Wat houdt iemand tegen? Wat is zijn angst, zijn verwachting? Als je dát weet, kun je pas echt verbinden. En dat is precies wat ik bij STIPO hoop te doen.”

Zijn er nog verder dingen die je hier bij STIPO hebt gezien waar je mee aan de slag gaat?
“Ik denk beeldend. In schema’s. Teksten zijn belangrijk, maar soms ondoordringbaar. Eén goed schema en je ziet het hele verhaal. Dat wil ik hier meer gaan doen. Visualiseren. 

Ik vind het verder heel leuk hoe STIPO schakelt tussen schaalniveau’s. Je denkt mee op hoog niveau – bijna ministerieel – én je staat op straat, middenin placemaking. Van hoofd tot handen.

Ik heb daarnaast zelf ontworpen. Ik weet wat het is om op de bouw te staan. Die ontwikkelaarskant, die is bij STIPO nog ondervertegenwoordigd. Daar zie ik kansen.” 

We staan te popelen om al je weefselarij bij STIPO tot leven zien komen. Fijn dat je er bent Ruby!