Maak kennis met: Nathalie!

Van gemeentelijk projectmanager tot yogadocent en verbinder pur sang: sinds kort is Nathalie gestart bij STIPO. Ze brengt jarenlange ervaring in het werken met gemeenten mee, maar bovenal een diep verlangen naar samenwerking, zingeving en gemeenschappelijkheid. Een gesprek over generalisme als kracht, het belang van mensen, en haar eerste stappen binnen STIPO.

Ha Nathalie! Heb je een bijnaam eigenlijk?
“Officieel heet ik Nathalie, maar er zijn inmiddels meer bijnamen dan ik zelf kan bijhouden. De kinderen noemen me Natty, mijn zus noemt me Moos, mijn moeder dacht ooit dat het Ali zou worden – dus zij ging voor Aal. En een groep vrienden noemt me Poca, van Pocahontas. Dat is zó ingeburgerd dat sommige mensen oprecht niet weten dat ik eigenlijk Nathalie heet. Maar goed, dat zegt misschien ook iets over hoe ik in het leven sta: met veel verschillende kanten, in verschillende werelden.”

Wie weet ontstaat er ook wel een STIPO bijnaam! Kun je wat meer vertellen over hoe je bij ons terecht bent gekomen?
“Twintig jaar geleden begon het eigenlijk allemaal bij de gemeente Haarlemmermeer. Ik kwam daar terecht op het projectmanagementbureau, en ontdekte dat ik het geweldig vind om samen te werken aan iets dat van nut is voor een gemeenschap. Iets concreets realiseren, in samenwerking met anderen. Dat raakte aan mijn drijfveer: van betekenis zijn.

Daarna ben ik voor de gemeente Amsterdam gaan werken, bij een intern adviesbureau. Steeds verschillende opdrachten, in allerlei rollen. Heel dynamisch. Ik vond het heerlijk om telkens weer ergens in te duiken.”

Dat klinkt leuk. En toen?
“Verrassing! Ik besloot te emigreren naar Barcelona. Ik had mijn hart verloren aan deze stad, maar ondertussen was ik verliefd geworden op een man hier in Nederland. Desalniettemin dacht ik: ik ga toch. Baan opgezegd, huis opgezegd – alles. Maar eenmaal daar dacht ik: wie houd ik voor de gek? Ik mis hem. Dus ik ging na een mooi avontuur weer terug.

Maar mijn baan had ik wel opgezegd, dus toen ben ik voor mezelf begonnen. Freelance. En dat heb ik veertien jaar met veel plezier gedaan. Toch begon het recentelijk weer te kriebelen. Ik miste een vaste club, met wie je samen kan bouwen en leren. Dus ging ik op zoek.”

Tadaa. Daar was STIPO.
“Haha ja! Via Hans kende ik jullie. We hadden jaren geleden al eens samengewerkt aan het Stadionplein in Amsterdam. Toen ik begon te kijken naar een plek om me bij aan te sluiten, dacht ik aan hem – en toevallig zocht hij mensen.

In eerste instantie wilde ik als associate instappen, maar tijdens het gesprek dacht ik: waarom niet gewoon écht onderdeel worden van deze toffe club? En zo geschiedde.”

Hoe bevalt het tot nu toe?
“Ik ben nu een maand en tien dagen binnen – en ik vind het te gek. Zoveel kennis, tools, samenwerking, ervaring… Er is zóveel opgebouwd in de afgelopen jaren bij STIPO, ik vind dat echt indrukwekkend.

En het is een hele fijne club mensen. Iedereen is anders, maar er is veel ruimte voor eigenheid. Ik ben zelf generalist in hart en nieren. Geen specialist, maar iemand die schakelt, verbindt, uitvoert, en overal wat van weet. Hier voelt dat als een kracht.”

Dat is zeker een kracht. Zijn er nog specifieke dingen waar je in gaat duiken hier bij STIPO?
“Ik help nu een aantal gemeenten met een normenkader dat hen helpt gebiedsgericht het voorzieningenaanbod af te stemmen op demografische ontwikkelingen en woningbouwplannen. Mijn achtergrond ligt in project- en programmamanagement, vaak rondom grote thema’s als klimaat, duurzaamheid, luchtkwaliteit en mobiliteit. Altijd in samenwerking, vaak met deadlines, budgetten, belangen… Daarin resultaat halen, daar word ik blij van. En die aanpak breng ik nu ook mee naar STIPO.”

Hoe zou je je manier van werken nog meer willen omschrijven?
“Samenwerking is mijn grootste drijfveer. Ik functioneer niet in een hokje met alleen een laptop. Geef me een groep, een opgave, en ik verbind, structureer en beweeg dingen vooruit. Ik ben resultaatgericht, maar niet solistisch.

En misschien ook goed om te zeggen: ik geef nog steeds yogales. Op drie dagen in de week, meestal ’s ochtends of in het weekend. Ik maak daar bewust ruimte voor.”

Oh dat klinkt fijn. Zit er ook nog een link tussen yoga en je ‘dayjob’?
“Zeker. Yoga is niet iets wat ik ‘erbij’ doe. Het is verweven in alles wat ik ben en doe. Het gaat over aandacht, over menselijkheid, over verbinding. Hoe ik werk, hoe ik problemen oplos, hoe ik met mensen omga – dat komt allemaal voort uit diezelfde bron. Het maakt me, denk ik, een fijner mens. En hopelijk een fijne collega.”

Dat ben je zeker! We zijn ontzettend blij met je komst, en we zijn benieuwd naar alles wat jij hier komt verlichten, verbinden en verrijken. Fijn dat je er bent!